Hoe stop je dat eeuwige geruzie?

Het kan de sfeer in huis behoorlijk beïnvloeden. Ruziemakende kinderen. Of jij nu extra lekker hebt gekookt, je verheugt op een gezellig familie-uitje of gewoon verlangt naar een uurtje rust...je (b)engeltjes trekken zich er niks van aan. Er hoeft maar "iets" te gebeuren: een scheve blik, een verkeerde opmerking, een kleine aanraking en de vlam slaat in de pan. Mokken, mopperen, lelijke dingen zeggen, elkaar niks gunnen of zelfs vechten. Het is heel naar om je kinderen zo tegen elkaar te zien doen. Hoe ga je hier mee om?

In principe is het advies bij ruzie makende kinderen om je er niet mee te bemoeien. Aan de ene kant omdat ze het zelf moeten leren oplossen. Maar zeker ook omdat je je als ouder in een heel moeilijke positie brengt als je je er wel mee gaat bemoeien. Je zal toch snel de neiging hebben om een "kant" te kiezen. De één krijgt zijn zin, de ander niet. De boosheid die dit bij het kind dat niet zijn zin heeft gekregen veroorzaakt, is vast de opmaat naar de volgende ruzie. Ook straffen, zelfs als je beide kinderen straft, veroorzaakt alleen maar meer wrok en boosheid tussen de kinderen. "Door jouw schuld moet ik nu op mijn kamer zitten".

Als je kinderen elkaar echt fysiek pijn doen, dan moet je natuurlijk wel ingrijpen en kan het wel verstandig zijn om een time-out, of liever time-in, in te stellen. Hier kun je het best met je kinderen afspraken over maken op een moment dat ze rustig zijn. Zorg dat helder is wat de regels zijn op dat moment. 

Voorkomen is beter dan genezen...

Maar hoe voorkom je nou dat het zover komt? Het is goed om je te realiseren dat ruzie maken, er ook bij hoort. Het helemaal verbieden is ongezond. Met ruzie maken leert je kind zijn eigen grenzen aangeven en voor zichzelf opkomen. Dat zijn dingen die je graag wilt stimuleren. En waar kan je kind dat beter oefenen dan thuis?

Wat ook goed is om je te realiseren is dat "broer" of "zus" zijn soms helemaal niet zo leuk is. Als je net lekker bezig bent kan een klein broertje of zusje je spel behoorlijk verstoren. Altijd maar rekening moeten houden met een ander, is niet leuk. Steeds je spullen moeten delen, kan behoorlijk vervelend zijn. En in huis wonen met een broer of zus met een karakter dat botst met dat van jou, is voor kinderen soms hard werken. Daar kun je soms behoorlijk van balen.

En dat mag ook. Want het gaat mis, op het moment dat wij, als ouders, graag willen dat de kinderen elkaar altijd leuk en lief vinden. En dus geen ruimte geven aan de negatieve emoties die kinderen soms gewoon naar elkaar toe hebben. Dat geeft onderhuidse wrok en frustratie. En daar komt ruzie en vechten van. Geef je kind dus de ruimte om zijn negatieve gevoelens te uiten. Niet door te schreeuwen, schelden, pesten en te slaan,  maar bij jou.

Maak daar een regel van in huis. Als je gek wordt van je broer of zus en je komt er samen niet uit, of je vindt de ander gewoon heel irritant: ga naar je vader of moeder en vertel erover.   

En dan het moeilijkste...

En dan komt voor jou als ouder het moeilijkste...je moet accepteren dat je kind zich zo voelt. Je moet het goed vinden dat je ene kind jouw andere kind op dat moment een grote etterbak vindt. Je mag het er niet mee eens zijn, je mag het kinderachtig vinden, het kan je kwetsen of verdriet doen...maar je moet accepteren dat je kind dit op dat moment zo voelt en er ruimte voor geven. Je kunt je kind erover laten tekenen of schrijven of het gewoon aan jou laten vertellen. Als het zijn negatieve emoties maar kwijt kan, zonder dat het daarom veroordeeld wordt.

Dat je de emoties accepteert betekent niet dat je het automatisch ook met je kind eens bent. Maar je kunt wel dingen zeggen als: "Het kan heel vervelend zijn als iemand de hele tijd zit te zingen." of "Ik begrijp dat je er heel erg van baalt, dat je broer in je nieuwe boek zit te lezen."

En als je kind bij jou even "stoom" heeft mogen afblazen. Zonder dat het zich daarom "slecht of stout" heeft hoeven voelen. Dan voelt het zich gezien en ebt vaak een groot deel van de boosheid vanzelf al weg. En dan is de volgende stap, samen een oplossing zoeken, ook veel  makkelijker om te zetten.