Veel woorden in een redactiesom zijn totaal onbelangrijk. Het maakt niks uit of er 328 olifanten in een park staan waarvan er 24 een blokje om gaan...of dat 328 aardbeien in een schaal liggen waarvan er 24 worden opgegeten. Als je graag wil weten hoeveel olifanten of aardbeien er overblijven, moet je in beide gevallen dezelfde som maken. Het antwoord is daarna uiteraard ook gelijk.
Van fouten maken kun je leren....tenminste als je daarna terugkijkt naar wat er mis ging en erover nadenkt hoe je dat in de toekomst anders kunt doen. Anders kun je fouten maken tot je een ons weegt, zonder daar ook maar iets mee op te schieten.
Hoe help je kinderen die moeite hebben met rekenen verder? Automatiseren? Herhalen? Goede strategieën aanleren? Ja ook, maar niet als de basis niet op orde is. En de basis is een context. Je rekent niet zomaar 5 - 3 uit. Waarom zou je? Je rekent uit dat er eerst 5 koekjes waren en dat je er drie hebt opgegeten en dat je er nu dus nog 2 hebt. Of dat je eerst 5 euro had en iets voor drie euro hebt gekocht. Als je niet weet dat die getallen ergens voor staan, dan kun je alleen sommen uit je hoofd leren en trucjes toepassen. Begrip komt er niet en zo loop je uiteindelijk vast.
Stel je voor...alle kinderen noteren hun rekenopgaven keurig geschreven, netjes onder elkaar, in de hokjes in hun schrift. Geen 27€ meer, geen 24 - 138 meer als er eigenlijk 138 - 24 bedoeld wordt, geen willekeurige brijen van cijfers en getallen waarbij het totaal niet duidelijk is wat nu bij welke som hoort. Geen lege rekenschriften meer omdat de leerling alles uit zijn hoofd heeft gedaan..een wereld waarvan ik, als inmiddels best wel behoorlijke reken-nerd, alleen maar kan dromen. Maar oh, wat zou het een verschil maken in de resultaten van de leerlingen!
Het zal je leerlingen niet veel uitmaken hoe de som die ze maken nu heet, ze moeten hem tenslotte gewoon oplossen. Maar sprekend en denkend over rekenen en wat nu belangrijk is voor leerlingen om te kunnen, is het uit elkaar houden van de termen wel degelijk belangrijk. Er is ook verschil in de didactiek. Dus hieronder een kleine crash-course rekentermen rond redactiesommen.
Vind je redactiesommen oefenen maar een saaie boel? Hieronder lees je tien verschillende ideeën voor meer variatie.
Bij het maken van de werkboeken had ik voor ogen dat iedereen met de werkboeken zou moeten kunnen werken. Zowel ouders die thuis zelf extra willen oefenen met hun kind als ervaren leerkrachten en RT-ers wilde ik een manier aanreiken waarmee ze snel en gericht een rekenonderdeel kunnen aanpakken. Daarnaast moest de methodiek gebruikt kunnen worden naast de reguliere methode en vervolgens ook toegepast kunnen worden op de sommen die gemaakt worden in die methode. Hoe werkt dit nu in de praktijk?
Niks zo gevaarlijk als een basisschoolleerling met een markeerstift. Nou niet helemaal, maar je ziet voor je wat er bij een goed deel van de leerlingen gebeurt. Markeren met zo'n stift is gewoon te leuk. En voor je het weet is de hele bladzijde fluor-roze of gierend-geel. Dat moet dus anders.
Er wordt wat afgeklaagd over redactiesommen. Want waar gaat het nu eigenlijk om? Rekenen? Of zijn redactiesommen meer een oefening in begrijpend lezen? Toets je dan wel wat je wilt toetsen? Ik denk van wel.
"Juf, ik snap deze niet. Het goede antwoord staat er niet bij.." Ze kent me al even - dus eigenlijk weet ze al wat ik ga vragen. "Wat is de vraag?", antwoord ik dan ook. "Ehm...ja, hoeveel vierkante me....oohw, wacht even, ik weet het al! Ik was vergeten om te rekenen."
De laatste stap bij het maken van een opdracht zou voor kinderen moeten zijn dat ze hun antwoord controleren. Klopt het wel wat ik gedaan heb? Ben ik niks vergeten? Is mijn antwoord wel logisch? Heb ik alles wel ingevuld?
Jullie hebben de stap gezet en besloten om ondersteuning te zoeken bij een kindercoach. Hoe bereid je je kind hier op voor? Wat kun je zeggen zonder dat je het te zwaar maakt of je kind het gevoel heeft dat er iets mis is met hem of haar?